تو چشات باید شنا کرد مثِ دریا
تو رو خوب باید شناختت مثِ زیبا
شعرتو باید طلا کرد مثِ پاییز
شبتو باید دراز کرد مثِ یلدا
تو نگاه میشه سفر کرد مثِ مجنون
دلو میشه در به در کرد مثِ لیلا
عشق تو رنگ همون بوته ی یاسه
که همش قد میکشه زود میره بالا
تو مقدس و زلالی مثِ سوگند
روشن و غرق امیدی مثِ فردا
تو سفیدی مثِ برفای زمستون
تو وسیعی? مثِ جنگل? مثِ صحرا
پُرِ التماسو? تو نمی دونی
پُری از ولی? اگر? نمیشه? اما
قبله ی اول و آخرم چشاته
چه کنارم باشی چه? اونور دنیا
مثِ سمفونی? مثِ نت? پُر رازی
مثِ برفِ اولِ ژانویه? زیبا
رفتنت یه طعمیه شبیهِ رویا
تو رو به خدا قَسم دیگه سفر? نه
لااقل اگه میری نرو تو تنها...
